Eski 45’liklerin bu kadar güzel sözleri olduğunu bilmiyordum, iki yıl öncesine kadar. Neden dikkat etmek bu kadar zordu? Neden görmek ile bakmak arasındaki farkı öğrenmek için mahzenlerde yıllanmak gerekiyordu?
Bir çılgınlık yaparım diye korkuyorum mesela şu an. Arayıp olur olmaz kalp ağrılarımı çok özledim aslında, derim – diyebilirim gibi geliyor.
Mesela çok sayfalık mektuplar yazıp sağa sola, yarım kalmış özürlerimi tamamlayabilirim gibi hissediyorum.
Kardeşime verdiğim bütün sözlerimi tutarım mesela, hemen şimdi burada. Belki hakketiği şekilde tekrar hayatına dahil olabilirim gibi nefes alıyorum.
En sonunda, bugüne kadar kaçırdığım sanki aklım değilmiş de hayatımmış gibi yaşayabilirim, diyorum kendime.
İçimde büyüyor girdaplarım, içimde bir şey yerini hiç sevmiyor şimdi.
‘Geçmiş değil bugün gibi yaşıyorum hala seni.’
