Uyuyalım. O kadar çok uyuyalım ki merak edip evlerimize – odalarımıza arama kurtarma ekipleri göndersinler.
Yorgun olduğumuz, mutsuz olduğumuz veya her ne oluyorsa günümüzde – zihnimizde, onlardan kaçmak için değil de gerçekten uykumuz varmışçasına uyuyalım. Düşünmeden uyuyalım mesela yarın ne yapacağımızı. Hayatımızda, uykularımızdan uyandırıldığımızda hiç sevdiğimiz şairlerin ölüm haberlerini almamışız gibi uyuyalım.
Rüyasız hani. Dümdüz. Boğuşmayalım gece beliren gölgelerle. Saatlerimiz vurmasın hiçbir geleceğin alarmını. Sabahlar illaki olur bir yerlerde.
Her gece kendime verdiğim erken uyuma sözlerini tutayım ben mesela. Siz, başkaları veya onlar, söz verdikleri birilerini arasınlar uykuya dalmadan önce. Uykudan kastım, sonsuzluk değil bence.
Sanki uyumadan tam önce kaybettim, sahip olup sevdiğim her şeyi dün gece.
