Ne kadar güzel bir kelime: Bazen. Bir yandan olmuşluğu deneyimi var içinde, bir yandan olabilirliği için geleceğe açmış yelkenini.
Beni anlasan seni aramadığım – arayamadığım gecelerde. Her zaman değil, bazen. İfade etmek istediğim şeylerin hiçbiri saklı değil kelimelerde. Herkes bilir duvar yazısı yazmayı, herkes bilir tek cümleyle gönül almayı. İfade etmek istediğim şeylerin hiçbiri öğretilmiyor dersliklerde.
Bir gün çıksan da kısa bir tur atsan en sevdiğin parkın çevresinde. Baksan ağaçların yıllanmış kabuklarındaki yüzlere. Her zaman değil, bazen. Anlatmak istediğim şeylerin hiçbiri gizli değil satır aralarında. Hiçbir yol varmıyor kaybolmuş ruhlara, elle çizilmiş o eski haritalarda.
Beni anlayabilsen keşke, her zaman demiyorum, bazı zamanlarda. Ne bileyim, beni görsen ağaç kabuklarının yorgun yüzlere benzeyen çıkıntılarında. Konuşmak istediğim şeylerin hiçbiri bir anlam taşımıyor, yerini alkolle doldurmadığımda.
Her zaman değil bazen ve bir keresinde. Bir keresinde oynatmıştın tüm gezegenleri yerinden.
