Kristal bir akşamüstü resmetmişlerdi durgun suların üstünde. Neden aklıma düştün dün gecenin bir köründe?
Sanki senin ismini avlıyorlar hücrelerimden hayalet ağlarla. Bir gece düşünmeden uyusam ayın tutulduğu o günü, unutacakmışım gibi bir telaşa kapılıyorum yüzünü. İşin garibi, nereden aklıma düştü gülerken çizgi haline gelen gözlerin? Balığın birini geri salmıştım tutulduğu göle, sanki başka göllere gideceğinin hayalini kurmuştu da sitemkar bakışlarla kıyıda oyalanmıştı uzunca bir süre. İnsan hiç düşer mi bir balığın düşüne?
Şimdilerde ne zaman ruhu şeffaf biriyle tanışsam panikliyorum. Sanki ben bu dürüstlüğü hakketmiyorum. Hani her gün, günaydın, iyi günler, iyi akşamlar ya… Ben gecenin hangi limanda yakamozu bıraktığını göremiyorum.
Kristal bir akşamüstü resmetmişlerdi dudaklarının üstüne. Nereden aklıma düştün dün yakamozun öptüğü bir şehirde?
